بندگان الهی

آیات 63 تا 77 سوره ی فرقان
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شد.
به نا خداوند رحمن و رحیم
و بندگان رحمان کسانى‏ اند که روى زمین با آرامش و فروتنى راه مى‏ روند، و هنگامى که نادانان آنان را طرف خطاب قرار مى‏دهند [در پاسخشان‏] سخنانى مسالمت‏ آمیز مى‏ گویند، (63)

و آنان که شب را براى پروردگارشان با سجده و قیام به صبح مى‏ رسانند، (64)

و آنان که مى‏ گویند: پروردگارا! عذاب [دوزخ‏] را از ما بگردان که مسلماً عذاب آن پایدار و همیشگى است. (65)

قطعاً دوزخ چه بد قرارگاه و چه بد اقامت گاهى است. (66)

و آنان که وقتى انفاق مى‏ کنند، نه از حدّ معمول [و متعارف‏] مى‏ گذرند و نه تنگ مى‏ گیرند، و [انفاقشان‏] همواره میان این دو در حدّ اعتدال است. (67)

و آنان که معبود دیگرى را با خدا نمى‏ پرستند، و کسى را که خدا خونش را حرام کرده است، جز به حق نمى‏ کشند، و زنا نمى‏ کنند و کسى که این اعمال را مرتکب شود به کیفر سختى برسد. (68)

روز قیامت عذابش دو چندان شود، و در آن با خوارى و سرشکستگى جاودانه ماند. (69)

مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدى‏هایشان را به خوبى‏ ها تبدیل مى‏ کند و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (70)

و هر که توبه کند و کار شایسته انجام دهد قطعاً به صورتى پسندیده و نیکو به سوى خدا باز مى‏گردد. (71)

و آنان که در مجلس غنا و دروغ‏پردازى و امور باطل حاضر نمى‏ شوند، و هنگامى که بر گفتار و کردار لغو مى‏ گذرند، با بزرگوارى و متانت مى‏ گذرند، (72)

و آنان که وقتى به آیات پروردگارشان پندشان دهند، در برابر آن با حالت کرى و کورى نمى‏ افتند، [بلکه با گوش شنوا و چشم بصیرت به آن دل مى‏ دهند.] (73)

و آنان که مى‏ گویند: پروردگارا! ما را از سوى همسران و فرزندانمان خوشدلى و خوشحالى بخش، و ما را پیشواى پرهیزکاران قرار ده. (74)

اینانند که به خاطر صبرى که [در برابر حوادث و اجراى تکالیف الهى‏] از خود نشان دادند با [برترین‏] مکان‏ها [ى بهشت‏] پاداششان مى‏ دهند، و در آن با درود و سلامى [از سوى خدا و فرشتگان‏] روبرو مى‏ شوند. (75)

در آنجا جاودانه‏ اند. چه نیکو قرارگاه و چه خوب اقامت گاهى است. (76)

بگو: اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجى ننهد، پس شما [که قاطعانه آیات خدا و پیامبرش را] تکذیب کردید و به زودى [کیفر این تکذیب براى همیشه‏] ملازم [شما] خواهد بود. (77)