علامه جوادی آملی:

تجلیل از مقام فردوسی!

در ادامه این بحث علمی، حضرت آیت الله جوادی آملی دیروز در جمع علما و روحانیون حوزه علمیه به ادامه تفسیر سوره مبارکه شعراء در مسجد اعظم قم پرداخت و با اشاره به آیه شریفه «واجعل لی لسان صدق فی الآخرین» گفت: روایت «العلماء باقون ما بقی الدهر» سه پیام دارد. اول؛ مادامی که دین الهی هست و وجه الله باقی است، عالمان دین که «لوجه الله» کار کرده اند ماندنی هستند. دوم؛ خطاب به عالمان دین است. یعنی ای علما راه برای اول بودن شما باز است، خود را ارزان نفروشید. اگر عمل کردید «دُعِیَ فی ملکوت السماوات عظیما» شامل حالتان می شود و اگر عمل نکردید یا قبل از مرگ می‌میرید و یا بعد از مرگ فراموش می‌شوید. پیام سوم خطاب به امت اسلامی است که نام بزرگان خود را حفظ کنید. همایشها، کنگره ها و بزرگداشت علما از برکات اسلامی است.

این استاد عالی حوزه علمیه قم در تشریح مسئله قیامت گفت: در قیامت همه از خاک بر می خیزند و ولادتی در کار نیست تا انساب و پدر و فرزندی وجود داشته باشد و اگر گفته می شود برادر از برادر فرار می کند و یا فرزند، پدر و مادر را شفاعت می کند به علاقه «ما کان» است. در قیامت انسان عریان محشور می شود و لباس را باید از این جا با خود ببرند. کسی که جامه از تن دیگران در می آورد عریان محشور می شود و آن که آبروی دیگران را حفظ می کند مستور و پوشیده محشور می شود.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به مباحث روایی در تفسیر المیزان خاطر نشان کرد: همه بحث های روایی علامه را ببینید. ایشان برخی از مطالب تفسیری را ذیل روایات آورده است. یکی از آن مطالب این است که در قیامت خیلی از چیزهایی که نمی دانیم برای ما روشن می شود. بهشت و جهنم و میزان و صراط را همه می بینند اما تمام مشکل این جاست که برخی نمی توانند تصدیق کنند. بیان مطلب این است که اگر فهمیدیم زید قائم است، تصور و تصدیق کرده ایم اما عقیده به این قضیه کار علم و فهم و حوزه و دانشگاه نیست کار عقل عملی است. العقل ما عبد به الرحمان.

وی افزود: خیلی از مشکلات به خاطر علم نیست به خاطر عقل عملی است. مثلا گاهی در مباحثه میان دو نفر، یکی از آن ها می داند که اشتباه می گوید ولی بر حرف خود پافشاری کرده و خود را غالب نشان می دهد. اگر این مشکل به جامعه کشانده شود باعث فتنه می شود. کسی که هم کارتن و هم کارتن‌خواب را می بیند چرا به دنبال مواد مخدر می رود؟ او مشکل علمی ندارد چون این مسائل را می بیند اما آن که باید تصمیم بگیرد عقل عملی است که به زنجیر کشیده شده است. آن که احکام را می داند ولی باز به نامحرم نگاه می کند مشکل علمی ندارد بلکه اسیر هوای خود است.

حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: شیطان اولین کاری که می کند این است که عقل عملی را با شهوت و غضب به دام می اندازد و اسیر می کند. در قیامت حق برای انسان روشن می شود ولی نمی تواند ایمان بیاورد چون اگر ایمان بیاورد مؤمن می شود و مؤمن مخلد در نار نیست فقط به اندازه معصیت خود عذاب می بیند. همانطور که در این دنیا می بیند ولی نمی پذیرد در آخرت هم می بیند ولی نمی تواند ایمان بیاورد. لذا بعد از دیدن همه صحنه های قیامت اگر باز به دنیا بازگردانده شود به همان اعمال قبلی خود ادامه می دهد.

تجلیل علامه جوادی آملی از فردوسی
این استاد عالی حوزه علمیه قم خاطر نشان کرد: خدای سبحان رؤیا را نصیب انسان کرده است که نمونه مسائل قیامت است. همه ما رؤیا را داریم. در خیلی موارد انسان بزرگان،‌ دوستان و ارحام خود را در رؤیا می بیند. دلش می خواهد مسائلی را بپرسد ولی نمی تواند. وقتی بیدار می شود می گوید ای کاش فلان مطلب را سؤال می کردم ولی رؤیا در اختیار ما نیست که هر چه خواستیم بپرسیم. رؤیا در اختیار سوابق ما است. بد کنی بد آیدت جف القلم. به قول فردوسی رضوان الله علیه «اگر بار خار است خود کشته ای اگر پرنیان است خود رشته ای» این از اشعار بلند مرحوم فردوسی است.

وی افزود: فردوسی از بزرگان شیعه است. آن روزی که بردن نام حضرت امیر علیه السلام جرم نابخشودنی بود این بزرگوار به صراحت گفت «درست این سخن گفتِ پیغمبر است/ که من شهر علمم علیَم در است». آن روز خیلی سخت بود کسی نام حضرت را ببرد.آن چه را که در روز کِشتیم همان را در رؤیا می بینیم نه این که به دلخواه ما باشد که اگر کسی را دیدیم بتوانیم هر سؤالی از او بکنیم.

به گزارش خبرنگار بی باک، آنچه بدیهی است اینکه فردوسی طبق تصریح حضرت علامه جوادی آملی از بزرگان افتخار آفرین شیعی می باشد و هر یک از بزرگان در برهه های متعدد زمانی و موقعیت های مختلف، وظیفه پاسداری از مکتب تشییع را در حد وسع و ابزار در اختیارشان به خوبی انجام داده اند تا اینکه امروز این دین مقدس به دست ماها رسیده است. بزرگانی چون شیخ طوسی با فقاهت خود و بزرگانی چون فردوسی با زبان شعر و هنر خود در این راستا قدم برداشته اند و بدیهی است که اثبات شی نفی ما عدا نمی شود. لذا اگر بگوییم فردوسی در برهه ای به اسلام خدمت کرد این بدین منظور نیست که دیگران چنین خدمتی را در زمان خود نداشته اند البته نباید در این گونه مسائل گرفتار اغراق و افراط شویم و امثال فردوسی را در حد منجی بالا ببریم بلکه منجی حقیقی صرفا خدای باری تعالی و فرستادگانش می باشند.

در پایان جدای از اظهارنظرهای علمی بزرگان دینی پیرامون ماهیت فردوسی که امری طبیعی و مرسوم در طول تاریخ بوده است، روی سخن ما به برخی جنجال آفرینان سیاسی و رسانه ای معلوم الحال است که همواره در تلاش برای اخذ بهانه به منظور تخریب رئیس جمهور و دولتمردان می باشند.

شانتاژگرانی که نه فردوسی را می شناسند و نه علاقه ای به بحث علمی در اینباره دارند و نه حتی دنبال کشف حقیقت و یا ارج نهادن به مقام علما و خادمین مکتب اهل بیت علیهم السلام هستند بلکه صرفا هرجا موقعیتی برای تخریب دولت و شخص رئیس جمهور پیدا کنند، آنها لیدری آن معرکه را برعهده می گیرند و فضا را آنچنان ملتهب می کنند تا برای یک روز هم که شده مانع از رشد و پیشرفت کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی شوند.

حال باید از این صنف رسانه ها و سیاست زدگان پرسید با توجه به این سخنان حضرت علامه جوادی آملی آیا آنها معتقدند که میزان درک و علمشان در این راستا از حضرت علامه جوادی آملی بیشتر است؟! آیا از دیدگاه آنان علامه جوادی آملی نیز بدلیل چنین تجلیلی از فردوسی گرفتار انحراف شده است؟!

البته نباید اشتباه شود. دغدغه و توصیه های بزرگانی چون حضرت آیت الله مکارم شیرازی نیز با توجه به جایگاه و نوع نگاه شان به برخی اغراق گویی ها بجا می باشد و اصولا وظیفه مراجع عظام تقلید، پاسداری از حریم مکتب تشییع است اما این نباید بدانجا کشیده شود که برخی رسانه ها از این سخنان برای تخریب دولت و التهاب آفرینی در کشور و یا پایین آوردن شان و مقام فردوسی سوء استفاده نمایند و آنچنان رئیس جمهور را به باد انتقاد بگیرند که انگار ایشان از یک (نعوذ بالله) مرتد تجلیل کرده است!
[ پنجشنبه 1391/01/24 ]

منبع:

بی باک